Sinds september 2011 gaat dit blog verder op:
http://papanuzonderquil.blogspot.com
Take a look…
Migratie-update…
23 augLang aangekondigd, niet gekomen… Vannacht om 02.00 uur zou de site van web-log migreren naar een nieuwe gebruikersomgeving. Nieuwe software etc. En nu blijkt er niks veranderd te zijn. Geen migratie en beheer is, ondanks berichten van het tegendeel, gewoon bereikbaar. We wachten af. Het kan dus zijn dat mijn weblog er tussen nu en een tijdje anders uit zal zien. Want je schijnt alles opnieuw te moeten instellen. Mooie gelegenheid om e.e.a. eens wat te pimpen had ik zo gedacht. We wachten af…
Dagje Hellendoorn met opa en oma
18 augZoals ik al via Facebook heb laten weten ben ik niet zo'n liefhebber van pretparken. Veel te veel mensen in veel te lange rijen. Dat neemt niet weg dat de kinderen het natuurlijk prachtig vinden. Vooral Mert en Ebru genieten er van. Anouk was eigenlijk al een maatje te groot voor Hellendoorn. Die heeft meer baat bij Movieworld en dergelijke. Toch heeft ze zich keurig geschikt.
En je moet ook wel een beetje gek zijn om meer dan een uur in een rij te gaan staan voor een attractie van nog geen vijf minuten… Toch doet men het massaal. Je moet ook wat natuurlijk. Je betaalt al een kapitaal aan entree en dan wil je ook waar voor je geld. Ebru was helemaal onder de indruk van de achtbaan. Keer op keer in de rij staan. En Mert is een echte kleuter. Die vind de kinderachtbaan natuurlijk super, maar geniet ook nog van vliegende olifantjes en een boottochtje door een 'junglerivier'. Compleet met krokodillen van papiermache… Ik vond het lachwekkend. Tijgergebrul vanuit een blikkerig klinkende luidspreker..
En opa en oma liepen keurig mee en soms pakten ze een terrasje die er in overvloed waren. Ik vond het geen straf om ze dan even gezelschap te houden…
Onderstaande foto vond ik waard om te plaatsen. Cute…
Opa en oma: bedankt voor de leuke dag.
Papa nog met Quil
14 augDe laatste buitenlandse zomervakantie met alle vier kindertjes was in 2007. Naar Frankrijk. En toen regende het ook. We kwamen aan in de stromende regen, het kwam met bakken naar beneden. De auto en caravan raakten vast in de modder. En dat duurde drie dagen die regen. Het grondzeil in de voortent zweefde tien centimeter op en neer vanwege de daaronder ontstane modderlaag. De kids hadden laarzen aan en die moesten elke keer uit als ze naar binnen wilden. Het gevolg was een langzaam versmerende voortent. En het werd maar niet droog. Op een gegeven moment was het acht graden… Overdag om half twee.
Gelukkig knapte het weer daarna op en hadden we nog een mooie zonnige tijd.
Het was de laatste keer dat Sjoerd er bij was. In 2008 gingen Sjoerd en Anouk met hun moeder op vakantie en bleven wij in NL vanwege mijn operatie dat jaar. In 2009 was Sjoerd net thuis uit Utrecht, want hersteld van de stamceltransplantatie en leukemievrij… In 2010 was hij er al niet meer…
Soms zijn foto's echte monumenten. Klein geluk. Vier kinderen op een bankje die een ijsje eten. Je beseft op zo'n moment niet hoe groot dat geluk eigenlijk is. Nu zit hij niet op een stenen bankje maar in een stenen potje hier twee kilometer vandaan.
Ik ga er vandaag maar eens even heen…
Afscheidstopic op Animewolkenforum
12 augNog steeds zijn er mensen die op het afscheidstopic van Sjoerd hun reacties plaatsen. Nu al anderhalf jaar lang… Ik moet zeggen dat ik er al een tijdje niet meer had gekeken, maar het raakte me weer toen ik vandaag weer eens even een kijkje nam.
Voor de belangstellenden: Afscheidstopic
Klasse. Het was en blijft toch een monumentje op internet. (woorden van M.)
Smartphone
12 augArtikeltje op nu.nl over de hausse in de verkoop van smartphones. Hoezo crisis? Iedereen moet en wil zo'n ding. In de tijd van de eerste gsm'etjes was het nog 'not done' om met zo'n ding in je hand rond te lopen. Patserig. Toen wist ik al dat we met z'n allen voor de bijl zouden gaan. Maar in onderwijsland gaan die dingen niet zo snel. Want veel vrouwen en dus een gezond wantrouwen tegen techniek.
Nu is er niemand meer zonder ' gezwel aan het oor'. En ook vrouwen zijn massaal uitgerust met een gsm. En nu de smartphone nog. De I-phone was en is voorbehouden aan de koopkrachtige gadgetliefhebbers, maar android is bezig aan een opmars. En ik las dat de blackberrie op z'n retour is. Dat gaat zo met golven.
Mijn erste gsm was een kleine Ericsson( dat was in 1998) en daarna twee nokia's. Nokia was toen 'het merk'. Maar meer dan bellen en sms-sen kon je niet. Dat veranderde toen je opeens foto's kon maken met je telefoon. En die vervolgens weer kon publiceren op je blog of Hyves en Facebook. Of overal en altijd klaar staan met commentaar via de kwettersite Twitter. En dat proces is nu in volle gang. Mijn Samsung maakt de mooiste foto's.
Dus 2011: Blackberrie op retour, I-Phone is hot maar duur en Samsung neemt langzaam de boel over. Hoe zou het zijn in 2012? Ik blijf het volgen want ik vind dit soort dingen reuzeinteressant…
Nokia 5110. Een van mijn eerste telefoons… Degelijk was hij wel en je hoefde niet bang te zijn voor krassen op je scherm…
Nog niet helemaal top met de Bobshop
10 augNa levering van de nieuwe wasmachine vertoonde het apparaat kuren. Bij de eerste wasbeurt een enorm ratelgeluid bij het centrifugeren…
Bellen met Bob van de Bobshop. Die verwees naar Samsung en die stuurde een monteur. En die heeft een schokbreker vastgezet. Altijd gedacht dat die alleen in auto's zaten… Niet dus. En nus is het euvel verholpen. We een domper. Een nieuwe machine en meteen in de service. Dat moet toch anders Bob…
Regen…
9 augOp de planning stond een dagje dierentuin naar Tierpark Nordhorn. Maar het regende de spreekwoordelijke pijpenstelen zodat papa zwichtte voor het verzoek om naar Kids City te gaan. Een overdekte ballenbak, speeltuin, kinderdisco etc. etc. Nu heb ik een gloeiende hekel aan dit soort toestanden, maar je moet wel eens wat. Dus ik nam mijn tas met camera, tijdschrift en boekje en pakte de twee jongsten achter in de auto en we reden naar Borne. En daar waren we niet de enigen… Veel gezinnen met nog meer kleine kinderen in het overdekte speelparadijs. En de bijbehorende penetrante geur van een paar honderd zweterige kindervoeten, want de schoenen moeten daar uit.
Het geheel is vormgegeven rond het thema 'piraten', dus er was een scheepsdek voor de grote mensen. Compleet met horeca. En moeders, vaders, opa's en oma's. Ook veel vaders alleen, die net als ik een beetje ongelukkig achter een tafeltje zaten met krant, boek of een of andere digitale gadget. Door moeders weggestuurd of misschien gescheiden. En de kinderen in de bezoekregeling en dan moet je wat… Ik werd er niet happy van. En ook niet blij. Na vijf minuten stonden de kids al weer bij mijn tafeltje. Ze wilden cola met een rietje. Met citroen. En chips of patat. Ik heb ze weggestuurd met de verordening dat het eerste half uur geen consumpties werden verstrekt door mij.
Gelukkig hielden ze zich hieraan en de na een uurtje alsnog uitgereikte frisdrank was wel nodig. Want warm. Want zweet. Ik kon nu ook die voetengeur goed verklaren…
Na een paar uurtjes maar weer naar huis. En toen twee uitgeputte en slapende kinderen op de achterbank. De kinderen vinden dit soort uitstapjes helemaal het einde. Jammer dat ze een vader hebben die er een broertje dood aan heeft. Ik heb wel weer eens een Simenonnetje ter hand genomen. Maigret. Ik heb de hele serie bijna compleet en het is vakantieliteratuur pur sang. Eigenlijk bestemd voor een hete camping in Frankrijk, met een stokbrood en een glaasje wijn. En de geur van Nivea…
Dan is Kids City op een maandagmiddag in de verregende k*tzomer van 2011 wel een erg armzalig alternatief…
Natuurlijk werd er ook geschminkt. Een vorm van maatschappelijk getolereerde kindermishandeling vind ik dat. Mert is dat met mij eens. Ebru niet… De in grote haast geschetste zwarte streepjes moesten Ebru transformeren tot piraat. Het zat wel bij de prijs inbegrepen…
Klaagmuur
9 augKlaagmuur in Jeruzalem…
En nu ook een in Griekenland…
Met dank aan Karin. Te leuk om niet te plaatsen.
Deventer boekenmarkt 2011
7 augAl een jaar of 15 bezoek ik met enige regelmaat de Deventer Boekenmarkt. Een jaarlijks terugkerend boekenfestijn. In totaal een kilometer of tien aan boekenkramen. Voor de liefhebber een waar eldorado. De laatste jaren bezoeken we ook steevast de kraam van mijn zwager. Hij runt een boekenantiquariaat, en daarvan zijn er vele vertegenwoordigd op de boekenmarkt in Deventer.
Dit jaar ben ik met mijn vader geweest. Nog kras, wel 82 jaar en een echte boekenliefhebber. Zijn gezondheid laat het nog toe gelukkig, dus vanmorgen om tien uur pakten we de trein en we hebben ons een dagje uitstekend vermaakt. Pa scoorde een tas vol boeken, maar het wilde mij niet zo lukken dit jaar. Ik heb van die bevliegingen en de schrijvers waar ik van hou heb ik eigenlijk allemaal compleet.
En voor de rest heb ik ongeveer vijfduizend boeken op mijn i-Pad… Zodat de verleiding om een boek te kopen wel wat minder is geworden. Via internet is het nodige te vinden, ook zeer actuele titels.
En natuurlijk een paar leuke foto's gemaakt. Helaas moest het met de GSM, want mijn camera was ik eigenlijk vergeten en dat was knap stom, want fotogenieke plekjes in overvloed in de oude hanzestad Deventer…
De IJsselkade met de boekenkramen. Met een echte Hollandse lucht.
Dezelfde lucht, maar nu met de prachtige Lebuinuskerk.
En Hij was er ook met zijn Moeder. Had de tent meegenomen.
Schoonzus veilig geland
6 augVannnacht om kwart voor een landde schoonzus na een geslaagde vakantie. Voor mij betekende dat even op en neer naar Keulen, zodat ik een korte nacht heb gehad.
Middagje Cinestar.
6 augNaar KungFuPanda 2. Een aardige, maar wat fleuwe film over een pandabeer die aan KungFu doet. Hij redt China van het kwaad…
Maar de kids hebben genoten. De brilletjes zijn voor de 3D effecten. Waar je overigens 2,50 extra voor moet betalen. Zodat een middagje film met popcorn en cola op zestig euro komt..
Wonen aan het water. Schiterend toch?
2 aug
Ik heb hem (of haar) gedetermineerd als zijnde een koraaljuffer. Wie het niet met me eens is mag zich melden.
Mijn project vandaag…
1 aug
En dit heggetje gaat gesnoeid worden. Ook vandaag. Als ik nog zin heb… Want vakantie weet u nog?
Ingewanden van …
30 julweer een kapot apparaat. Het is wel raak deze maand. Nu de wasmasjien. Elf jaar oud. Siemens. RIP.
Maar eigenlijk had ik meer verwacht van een dergelijk DDM. (=Duits DegelijkheidsMerk). Vandaag een Jan met een overal erbij gehad en die concludeerde dat de motor aan gort was. Kosten: meer dan 200…
Dat ging me wat te ver voor een elfjarige. Dus maar een andere gescoord. Tegenwoordig doe ik zaken op internet. Je hoeft niet meer naar de dozenschuivers, je kunt je online orienteren en vergelijken en met een paar muisklikken ben je verzekerd van een nieuw huishoudelijk apparaat. Vanuit je comfortabele stoel.
De stofzuiger die onlangs de geest gaf was van Miele. Van er is geen betere. Toch hebben we er twee versleten in ons huwelijk. En das elf jaar oud. Geen Miele meer, maar een keertje wat anders. Nu met de wasmachine zit er gewoon teveel prijsverschil tussen de bekende Duitse TUV-geprufte merken en alternatieve Japanse of Koreaanse merken. Dus bye bye Siemens. Ook Bosch heeft me al een keer laten zitten met een echt slechte stofzuiger en een nog slechtere wasdroger, dus dat was ook geen optie.
Het is een Samsung geworden. Van de telefoons en tv's. Met fuzzy-logic, 1400 toeren, en een leuk digitaal display waarmee je kunt zien hoe lang het nog duurt voordat… En je kunt de starttijd uitstellen en zelfs de eindtijd instellen. Leuk leuk. Ik ben van de gadgets. En bij de levering dinsdag komt er een meneer die er verstand van heeft de boel uitpakken, aansluiten, de oude en de verpakkingstroep meenemen. En hij heeft een draagbaar PIN-apparaat bij zich. Dus ik val me er geen buil aan.
Maar het moet nu wel ophouden met het apparatengedoe. In een maand tijd een nieuwe stofzuiger en een nieuwe wasmachine. De droger is gelukkig van recentere datum. Evenals de vaatwasser. (Ook al de tweede…) De TV (ook Samsung…) is waarschijnlijk het volgende slachtoffer als ik de chronologie der apparaten bekijk. Nog even volhouden dus. Alsjeblieft…
WKZ
30 julNatuurlijk passeerde ik het WKZ bij Utrecht. En dat was even erg emotioneel. Ik reed onder de voetgangersbrug door waar ik met Sjoerd in de eerste weken van zijn verblijf daar een paar keer overheen ben gewandeld. Voor de broodnodige frisse lucht heette dat toen. Ik heb nog een foto van hem waarop hij op die brug staat. En die is kwijt. Weg. Niet meer te vinden. Verdwenen in de nevelen der digitale mysteries. De foto er voor is er wel en die er na is er ook maar de doelbewuste foto is weg. Zelfs de nummers kloppen.
Op de foto het WKZ en het betreffende bruggetje vanuit de auto. Zwaar verboden natuurlijk. En onderaan Sjoerd tijdens die bewuste wandeling. Op 16 maart 2009 om half vier.
Een dag later schoor ik hem kaal…
De dames zijn weer veilig thuis. En de fietsen ook.
30 julEn de fietsendrager gaat bij het oud ijzer. Want kapot, rot en versleten. Even paniek in 's Gravenland toen de gespen van de beide spanbanden het begaven. En een dikke vastzetbout dol draaide. Plastic op metaal. Dan weet je het wel. En mijn grote steun en toeverlaat in dergelijke situaties zat 222 kilometer verderop… Ik was in staat om de fietsen via TNT of iets dergelijks te laten nabezorgen. Want ik ben slecht in dergelijke situaties. Gelukkig vond ik met het nodige kunst en vliegwerk een oplossing. En die werkte. Al durfde ik aanvankelijk niet harder dan 100 te rijden. Goed voor het milieu, maar het schiet niet op natuurlijk. Na een tussenstop voor een broodje bleek alles nog muurvast te zitten en toen kon het gas er weer op.
Van links naar rechts in NL is heen en terug bijna vijf uur rijden. Ik ben blij dat ik schoolmeester ben en dergelijke expedities niet elke dag hoef te ondernemen. Ik ben niet bang voor autorijden, maar dit vond ik net iets teveel van het goede.
Morgen aardig ritje voor de boeg…
29 julAnouk is een week op volleybalkamp geweest. Met een vriendinnetje. Helemaal naar de andere kant van het land… En ik mag de dames op gaan halen. En hun fietsen. Dus vanmiddag een fietsenrekje gescoord wat nog bij opa en oma in de schuur lag te verstoffen. Want gekregen bij het de intreding in de VUT van opa destijds. 1992 of zo… Maar het functioneert nog. Morgen dus onder de pannen en tussen de wielen.
Noodweer? Niks van gemerkt.
29 julHier in het Oosten schijnt het gisteren behoorlijk gespookt te hebben. Ik heb er slechts zijdelings iets van meegekregen aangezien ik gisteren in Friesland zat vanwege de verjaardag van mijn oom. Het was in Drachten prachtig weer en we hebben de hele middag buiten kunnen zitten. Op de terugweg zagen we zwarte wolkenpartijen in de verte en die bleken in dus verantwoordelijk voor de lokale wolkbreukjes etc.
In Drachten het gedenkplekje bezocht van mijn in 2009 overleden tante. Sjoerd lag toen net in het ziekenhuis. En we hadden nog goede hoop. Toch was de crematie indertijd best confronterend voor ons. Dat is nu al weer meer dan twee jaar geleden. Tante Dit heeft een mooi plekje gekregen. Ik was er nog niet eerder geweest en het was daarom goed om er even te zijn.
Vakantie en werken
24 julVandaag voor het eerst het gevoel van 'niks moeten en niks hoeven'… Natuurlijk ligt er een indrukwekkende lijst van zaken die ik van plan ben deze vakantie. Zoals witten, sausen, en de buitenboel schilderen. Verder moet er een nieuw dak op de schuur en kan deze zelfde schuur wel een likje verf gebruiken.
Maar dit zijn zaken die niet gebonden zijn aan vastgestelde werktijden van acht tot vijf. Dus als ik een dag niet wil, of twee dagen zelfs dan hoeft het ook niet.
Toen ik zestien jaar was had ik mijn eerste vakantiebaantje. Na mijn eindexamen kon ik aan de slag bij de gemeentelijke plantsoenendienst. Dat heette toen nog zo. Nu is dat de milieudienst.
Ik moest me om acht uur melden bij de wijkpost, gevestigd in de welbekende boerderij in E'de Zuid. En daar klom ik op een grasmaaimachine. Merk Ransomes. Soms zeggen foto's meer dan woorden. Dus bij deze…
Na een korte inwerkperiode mocht ik zelfstandig aan de slag en al snel maaide ik de hele Wesselerbrink in mijn eentje. Leuk werk. Het enige nadeel was de verse hondenpoep op al die grasvelden… Die spetterde letterlijk om je oren. En het was best zwaar. Soms moesten de mes-units volledig worden opgeklapt om door smalle doorgangetjes te kunnen. Elke vrijdagmiddag was het schoonmaken geblazen. Dat was minder, want poep in alle stadia van versheid… Daarna met de machine naar de werkplaats in de stad. destijds nog aan de Javastraat. En dan moest je de werkbriefjes inleveren en de machine doorsmeren. Met een vetspuit. Een druk op de knop en de smeersubstantie vulde de daartoe bestemde ruimten via de speciaal daarvoor aangebrachte nippels. Kick voor nix….
Ik heb het baantje nog jarenlang gehad in de vakantieperiode. (De overbuurman was chef van de technische dienst en die regelde dat voor mij). Eigenlijk tot aan het eindexamen Pedagogische Academie. In 1985. En het was leuk. Je kende de mensen en vooral de vrijdagmiddag was altijd een succes. Want VrijMiBo. Met halve hanen en Grolschbeugels. En kaarten.
Vakantie! Eindelijk…
22 julVandaag om drie uur is mijn vakantie begonnen. Eindelijk. Want het was een lang schooljaar. Soms heb je dat als je door de vakantiespreiding de pech hebt pas eind juli aan de beurt te zijn. Het voordeel is dat het nog niet veel zomer is geweest, dus het mooie weer zal nog wel komen. We gaan niet weg dit jaar. Dus het weer mag nog wel een beetje veranderen wat ons betreft.
Voor nu geldt: de zomervakantie is welkom en hij duurt op dit moment ook het langst. Morgen is er al een dag voorbij…
Voor allemaal: geniet van de vakantie, tank bij en wees je vooral bewust van het feit dat je vakantie hebt, want voor je het weet moet de wekker weer gezet worden om kwart voor zeven en liggen de chocoladeletters in de winkels…
Afbeelding
Volgens de kinderen en de juf krijgen ze haar… Eerst zien dan geloven (wordt dus vervolgd)
19 jul
Vragen over leven
17 julZou een vis wel eens dorst hebben?
—
Reactie van Bob: Zie hier: http://www.tuinadvies.nl/vijver_vissen.htm
Liedje, zomaar…
15 julAnouk probeert wel eens te zingen. Zo ook vanavond:
"Heb je enig idee wat je zou doen als er geen morgen zou zijn…"
Mijn reactie:" Sjoerd zou het hebben kunnen vertellen, maar we hebben het hem niet gevraagd…"
…
Sjoerd deed maf, Ebru smeerde en Anouk baalde. Veroorzaakt door een sinaasappel. Voor de vitamientjes. Want gezond…
15 jul
Ook september 2004 overigens
Rekensommen
15 julEbru was 10 maanden, Anouk was zes en Sjoerd zou over twee dagen negen worden. En Mert zat nog in pappa's verrekijker.
Niemand wist toen nog van de drama's die zouden komen. Dat zou ook nog meer dan vier jaar duren… Het is goed dat je niet alles van tevoren weet. Maar bij het kijken naar zulke foto's zit ik altijd dit soort rekensommen te maken…
Negen kilo. Vier euro en vijftig centjes. Bij Appie kost een plakje twee euro…
13 jul
Mert is er gek op.
Afbeelding
Ebru's communicatie. Opdat we niet vergeten. Maar ik vind elf uur aan de late kant. Ook in de vakantie…
10 jul
Over mijn vijverhobby.
10 julIn 1991 ben ik begonnen met mijn vijverhobby. In mijn toenmalige huis had ik in de grote diepe achtertuin achterin een bouwput van een voormalig kantoorgebouwtje waar een persfotograaf jaren lang zijn domein had gehad.
Met behulp van een paar collega's hebben we toen een vijver aangelegd. Ongeveer vijf bij vijf meter. En deze vijver deed het geweldig. Na alle opstartproblemen overigens. Van groen water tot draadalg etc. Maar na de aanschaf van een ( toen nog schreeuwend duur) biofilter werd de vijver glashelder. Windes, goudvissen, shibunkins en zelf kois hadden er hun verblijfplaats. Groene kikkers hadden de rand uitgekozen om op insecten te jagen en bootsmannetjes, schrijvertjes en libellen waren talrijk aanwezig.
Toen Sjoerd een paar maanden oud was verkochten we het huis en trokken naar een nieuw huis in een kinderrijke wijk. Anouk zat in de planning en van vijvers maken droomde ik alleen. Toen ze beide oud genoeg waren werden Mert en Ebru geboren. Na een scheiding en twee verhuizingen weliswaar, maar de vijver moest toch maar weer wachten.
Nu, 2011, twintig jaar later, is het weer zover. En ik en er ook helemaal weg van.
En geloof me: er komt er nog wel eentje bij. Of twee. Dit jaar of volgend jaar. Er is nog veel te veel ruimte in de tuin die er toch maar nodeloos bijligt…
Verdrietige berichten uit het WKZ
8 julVandaag las ik op de site van Sidney dat na vijf en een half jaar knokken de strijd is opgegeven.
We kennen Sidney en haar moeder uit het WKZ. Sidney is een paar maanden voor Sjoerd getransplanteerd. Met Helen heel wat sigaretjes gerookt. Van nabij maakten ze indertijd het slechte nieuws met Sjoerd mee.
Niet de leukemie, maar de gevolgen van de stamceltransplantatie zijn Sidney fataal geworden.
Teveel. Teveel. Teveel kinderen hebben we de afgelopen twee jaar zien gaan.
——-
Sidney is vanmiddag om half vijf overleden.
Nationaal Tinnen Figuren Museum
7 julAls schoolmeester wordt je geacht aan cultuuroverdracht te doen. Dus hebben we tijdens het schoolkamp een bezoek gebracht aan het Nationaal Tinnen Figuren Museum.
Eigenlijk een museum van een museum. Diorama's van historische veldslagen, parades van soldaatjes en heel veel overig historische, vooral militaire en nationale content weergegeven in tin.
Nu weet ik wel dat vroeger alle jongens speelden met tinnen soldaatjes. Maar de tegenwoordige tijd heeft gelukkig wat meer spelmogelijkheden voor kinderen. En eerlijk is eerlijk: het kon ook mij niet echt boeien. Teveel. Teveel tin. Teveel soldaten. Teveel uniformen vooral. En heel veel koningshuis…
Wel natuurgetrouw beschilderd. Dat dan weer wel. Zo was er een gigantisch tafereel waarin de slag bij Waterloo werd weergegeven. Compleet met lichteffecten en audiopresentatie.
Ondanks alles leuk om eens gezien te hebben. Maar meer ook niet.
Voor de geinteresseerden: www.tinnenfigurenmuseum.nl
Schoolkamp naar Ommen
7 julVoor het eerst sinds een paar jaar weer eens op schoolkamp geweest. Ik was vergeten hoe leuk dat altijd is. jaren en jaren ben ik met groepen op kamp geweest. Naar zeer diverse bestemmingen. Laren, Giethoorn, Vierhouten en de laatste keren naar Texel.
Dit jaar een keertje naar Ommen. En ik moet zeggen dat de omgeving van dit plaatsje aan de Vecht bijzonder mooi is. Het is niet voor niets dat rondom Ommen maar lieft veertig (!) kampeerboerderijen zijn gesitueerd.
Op de foto het Ommen zoals je het ziet als je er doorheen rijdt. Maar geloof me: Ommen heeft veel meer te bieden. Zelfs al een beetje herfst… Zoals is te zien op de onderste foto van een elfenbank.
Smoorheet
28 junGisteren en vandaag waren geen dagen waar een normaal mens die van acht tot vijf zijn brood moet verdienen blij van wordt.
In het onderwijs is het helemaal afzien. Daar waar alle kantoren en andere ruimtes waar mensen moeten werken vaak zijn voorzien van airco's, is dat in het primair onderwijs nog lang geen gemeengoed. Het gevolg is peentjes zweten. Voor ons als leerkrachten, maar zeker ook voor de leerlingen.
Gelukkig komt er opdit moment een einde aan. Het begint hier nu te donderen en ik hoop dat we morgen een graadje of tien zijn gezakt…
Zelfbouw vijverfilter gereed.
22 junVan een ouwe kliko, een flink aantal PVC-buizen en bijbehorende koppel- en hulpstukken, zes zakken lavasteentjes, een zak grind, een schuimmat en een rol filterdoek heb ik zelf een vijverfilter bedacht en gemaakt. Heeft heel wat hoofdbrekens gekost, maar… het werkt.
Het is een biofilter naar het voorbeeld van een filter wat ik vroeger ooit eens heb gekocht voor toen nog heel veel geld. Ik ben benieuwd of het net zo goed zal werken als destijds.
In de bovenste laag heeft zich al heel wat zooi verzameld. De bedoeling is dat deze afvalstoffen door bacterieen worden omgezet in gezond vijverwater.
Nieuw speeltje.
22 junDe Iphone was me te gortig in vergelijking met andere smartphones. Gewoon te duur. Elke twee jaar kan ik bij het verlengen van mijn abo een nieuw toestel uitzoeken. Gratis tot op zekere hoogte. Voor de Iphone moest ik echter een duurder abo nemen en ook nog eens 150 euris bijleggen. En volgens velen is de Samsung Galaxy S2 een waardig, zo niet beter alternatief. En dat klopt. De bediening is net zo gladjes als de Iphone, het toestel is platter, lichter en groter.
Alleen: op intuitief bedieningsgemak verslaat Apple toch ook dit vlaggeschip van Samsung. Maar goed. We doen het er maar weer twee jaar mee. En dat duurt nog zoooo lang en kan er zooooveel gebeuren…
Niet te ver vooruit kijken.
Vaderdag 2011
19 junDe tweede vaderdag zonder Sjoerd. De laatste keer was in 2009. Een week na de stamceltransplantatie. Die was op 15 juni en de bedoeling was dat we die dag als een soort verjaardag zouden blijven vieren. Immers nieuwe stamcellen, nieuw leven. Helaas heeft dat nieuwe leven een maand of zeven mogen duren, dus de eerste 15 juni was meteen al een dag met een wrang smaakje en de tweede, vorige week dus, is voorbij gegaan zonder dat ik er aan heb gedacht. Monique attendeerde mij er op.
Sjoerd was niet zo van de vaderdagcadeaus. De laatste was een steen met een tekst erop: "Voor een kei van een vader". Die steen zit in de herinneringskist.
Van Mert, Ebru en Anouk kreeg ik een visjes voor de vijver. Drie shibunkins en een kleine koi. En natuurlijk de nodige tekeningen en knutsels en plaksels.
En ik mocht uitslapen.
Essent mist vandaag de essentie
12 junNa een dag zwoegen en wroeten is het dan zover. De vijver is 80 % afgevuld. Het resterende deel doen we morgen. En na gedane arbeid is het heerlijk om een warme verkwikkende douche te nemen. En dan in de joggingbroek lekker schoon op de bank een film kijken of iets dergelijks.
Jawe. Niet dus. Want Essent heeft het warme water op in Enschede. De hele dag al. En daar hou ik niet van. Ook niet van koud water douchen. Zeker niet van koud water douchen. Morgenochtend om zes uur doet het spul het weer zegt Essent…
We wachten af.
http://www.rtvoost.nl/nieuws/default.aspx?nid=126475
Opgeknapt
11 junNa een week ben ik weer aardig opgeknapt. De vrijdag na hemelvaartsdag is het begonnen en nu zijn we een dikke week verder en heb ik vandaag voor het eerst het gevoel dat ik er weer helemaal ben.
Gelukkig is het geen besmettelijk iets geweest aangezien de rest van het gezin ongeschonden lijkt…
De aanleg van de vijver heeft dus ook een week vertraging opgelopen. Het hemelvaartweekend was de planning om e.e.a. afgerond te hebben, maar nu zijn we zover dat we morgen het waterleidingbedrijf op een extraatje tracteren. Onderstaande foto's geven een aardig beeld van de ontwikkeling van grasveld naar vijverput…
Morgen zal ik een plaatje uploaden van ons waterplasje. Als er niets tussenkomt…
Uit de running
7 junMet buikgriep, een vies virus wat me sinds donderdag in de klauwen heeft. Anouk was erg bang voor EHEC of hoe dat beest ook mag heten. Dus zaterdagavond naar het ziekenhuis en daar trad het circus in werking. Onderzoek van bloed en ontlasting en overige in- en uitwendige onderzoeken. Uren en uren wachten. Dat is niet fijn als je zo ziek als een hond bent. Uiteindelijk mocht ik naar huis op voorwaarde dat ik voldoende zou drinken, anders wilden ze me opnemen en aan het infuus leggen… Gelukkig heb ik dat weten te voorkomen.
Nu is het dinsdag en het gaat wel iets beter, maar nog lang niet goed.
Waardeloos.
—
Update: het is blijkt dus geen EHEC te zijn.
Jarig
27 meiInderdaad. Morgen is mijn jaardag. En wordt ik niet 39 zoals ik de mensen nog wel een wijs maak, en ondertussen niemand meer geloofd, behalve vandaag een collega die het voor zoete koek slikte, maar al weer 48..
Dat betekent over twee jaar Abraham zien. "Zo God het wil" zou mijn oma zeggen.
Morgen maar weer eens een gezellige verjaardagsvisite. Vorig jaar niet gedaan en het jaar daarvoor zaten we in Utrecht, in het WKZ. Dus ondertussen alweer drie jaar geleden dat ik voor het laatst in onbekommerde staat verjaardagsvisite heb gehouden. Alhoewel… Dat moet dan 2008 zijn geweest. En toen was ik net bekomen van mijn by-passoperatie. Dat was begin april. Ook niet dus.
Maar goed. Morgen dan. De tweede keer zonder Sjoerd, eigenlijk de derde keer, want in 2009 zat hij in de blauwe box in afwachting van zijn stamceltransplantatie. Als je even terugleest naar 28 mei 2010 op dit blog dan zie je Sjoerd en zijn manier van feliciteren.
En als we toch op de getallen zitten:
28 mei 2011:
De tweede verjaardag zonder Sjoerd
De veertiende met Anouk
De achtste met Ebru
De zesde met Mert
De dertiende keer met Fatma
De 48ste met mijn ouders
Hoe veel zullen er nog komen?
Geboren tussen 1930 en 1980? Dan dit even lezen.
25 meiMet dank aan Bob die het op de mail zette… Het si wel wat Amerikaans, maar er zit een kern van waarheid in.
Papanuzonderquil 
